Feelings when I found out I was pregnant…
First of all, I am not proud with what I did. I am feeling guilty but I am relieved. Growing up, I am always look upto by people around me- my relatives and my friends and yung mga taong nakakakilala sakin.
Lagi rin ako sinasabihan buti pa ako sana ganyan din ako. So lahat ng pressure nasa akin. HINDI AKO PWEDENG MAGKAMALI KASI KILALA AKO.
So nung nalaman kong preggy ako literal na una kong naisip mapapatawad mo paba ako Lord? Iyak ako ng iyak. Sabi ko pa sa sarili ko ano to checklist? Wag ko sana mabali lahat ng nasa 10 commandments.
Noong nalaman ko iyak ako ng iyak kasi kung marami lang naman akong ipon, emotionally and financially ready ako- bubuhayin ko to saka ko na isipin sasabihin ng mga tao-kaso wala eh. Hindi pa ako ready. Hindi pa kami ready ng boyfriend ko and sinasabi ko lang sa sarili ko kaya ko criticism pero hindi. Sorry kung selfish ang mommy and daddy sa ngayon, kesa dalhin kita and hindi mapalaki ng maayos.
How I found out about project486
I know project486 noon pa 2-3yrs ago? and super thankful ako na nahanap ko sila, hindi ko manlang naranasan mascam sa fb. I dont know if I sound bad but I did recommend project486 even before sa friend ko and she did the procedure successfully but she didn’t admit it.
The process
Receiving the meds super nakaka anxious kasi natagalan since holiday. Glad tagong tago siya.
Day 1
-mife 1
-no bleeding, wala ako nafeel
Day 2
-mife 2 and 3
-Super antok ko dahil sa bonamine
-may light yellowish discharge
Day 3
Eto yung bago palang mangyari nag aanxiety na ako akala ko magfafaint ako sa sakit pero hindi. Hindi siya gaano kasakit- tolerable. Pero wag niyo ko tularan na nagpanic since im living with my parents and ikot ikot sila minadali ko lahat. I maintain the pillow position not until may clot and tinignan ko. Sa pagmamadali ko di ko napic ng maayos kasi nagdidilim na panginin ko and legit na matutumba na ako pero umupo nalang ako sa bowl at sinabi ko na “Kaya ko to kasi hindi pwedeng mawalan ng malay dito”
Super thankful ako na pinagpasensyahan ako ni doc jj lahat ng anxiety ko and everything sinasagot nila since I almost passed out nga hindi ko nakunan ng maayos.
Thank you for the second chance at life Sir jj and project486! Sa wakas makakatulog na ako ng maayos. Dinudugo parin ako pero hindi na masakit yung cramps.
Never ko inisip na mag uundergone ako neto pero gusto ko sabihin na wag matakot sa mifepristone and misoprostol. Again, thank you project486!